مقدمه : یائسگی یک مرحله بحرانی و مهمترین واقعه دوران میانسالی زنان به شمار می رود که از یک سو باعث ایجاد مشکلات فیزیولوژیک از جمله گرگرفتگی، تعریق شبانه، اضطراب،اختلال خواب واز سوی دیگر می تواند اثرات معنا داری بر روی کیفیت زندگی زنان یائسه بر جای بگذارد . مطالعه حاضر با هدف بکار گیری الگوی پرسید در بررسی عوامل مرتبط با کیفیت زندگی زنان یائسه شهر بندرعباس صورت گرفت .

  روش کار : پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود . که بر روی 170 زنان یائسه 65-40 ساله شهر بندرعباس صورت گرفت . روش نمونه گیری بصورت خوشه ایی تصادفی ساده و ابزارگرد آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود . داد ه ها از طریق نرم افزار SPSS/16 با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت 05/0 p< از نظر آماری معنی دار تلقی گردید .

  یافته ها : میانگین سنی افراد مورد مطالعه 15/8 ± 57 سال و میانگین کیفیت زندگی زنان یائسه در این مطالعه 05/27 ± 62/76 بدست آمد . بین کیفیت زندگی با عوامل قادر ساز ( 048/0 p= ) ، عوامل تقویت کننده (026/0 p= ) ، و همچنین در عوامل مستعد کننده بین نگرش (002/0 p= ) و خود کارمدی درک شده ( 045/0 p= ) ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد .

  نتیجه نهایی : اجرای برنامه های آموزشی و بهداشتی توسط کارکنان بهداشتی، جلب مشارکت سایر اعضای خانواده در برنامه ‌ های ارتقای سلامت و ایجاد شبکه های حمایت اجتماعی به منظور ایجاد حمایت عاطفی درارتقای کیفیت زندگی زنان یائسه بسیار حائز اهمیت است .