مقدمه : اختلالات رفتاری، اختلالات شایع وناتوان کنندهای هستند که باعث اضمحلال شخصیت ومانع پیشرفت فرد میشود. هدف این مطالعه، تعیین اختلالات رفتاری در دانشآموزان دختر مقطع راهنمایی همدان و ارتباط آن با برخی عوامل است.
روش کار: در این مطالعه مقطعی، 400 دانشآموز بصورت نمونهگیری چندمرحلهای انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ترجمه شده وودورث و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک بود. اطلاعات بهدست آمده با استفاده از روشهای آماری مانند آزمون کای-دو تحلیل شد.
یافته ها: میانگین سنی 85/12 با انحراف معیار 94/0 سال بود.از افراد مورد مطالعه، 26% هیچیک از اختلالات را نداشتند، 7/43% یک الی 4 اختلال و بقیه بیش از 4 اختلال را نشان دادند. میزان شیوع اختلال هیجانپذیری 1/49% ، وسواس 6/36% ، گوشهگیری 5/30% ، پارانوئیدی 2/34% ، افسردگی 5/49% ، پرخاشگری 6/18% ، بیقراری 3/15% و تمایلات ضداجتماعی 4/2% برآورد شد. بین از دست دادن یک یا هر دو والدین و میزان اختلال هیجانپذیری در دانشآموزان ارتباط معناداری مشاهده شد (018/0(P=. همچنین اغلب اختلالات رفتاری در دانشآموزانی که پدران بیکار یا بازنشسته و از کار افتاده داشتند و یا در افرادیکه فاقد مالکیت منزل مسکونی بودند، بیشتربود.
نتیجهنهایی: نتایج این مطالعه حاکی از شیوع بالای اختلالات رفتاری در بین دانشآموزان دختر جامعه مورد پژوهش است. با توجه به آثار سوء این اختلالات در روند یادگیری و ارتباطات اجتماعی دانشآموزان، توجه و تعامل بیشتر مسئولین، معلمین و والدین برای یافتن راهکارهایی بهمنظور پیشگیری از بروز این اختلالات را میطلبد.
نوع مطالعه:
پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
پرستاری پذیرش: 1394/11/25 | انتشار: 1394/11/25