در دست چاپ
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- ، vaziri.sh@gmail.com
چکیده: (68 مشاهده)
چکیده
مقدمه: با شیوع ویروس کرونا، کارکنان فوریتهای پزشکی دچار مشکلات جسمی و روانی شدهاند که نیاز به مداخلات درمانی داشتند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر افسردگی، اضطراب و پرخاشگری کارکنان فوریتهای پزشکی مبتلا به کرونا انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کارکنان فوریتهای پزشکی مبتلا به کرونا شهر مشهد در سال 1400 بود. 40 نفر با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی با روش قرعه کشی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. درمان مبتنی بر شفقت در قالب 8 جلسه 90 دقیقهای و هفتهای یک بار برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل مداخلهای دریافت ننمودند. شرکتکنندگان در مرحله پیشآزمون و پسآزمون از نظرآزمونهای افسردگی و اضطراب Zigmond و Smith (1983) و پرخاشگری Bassو Perry (1992) مورد سنجش قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس با نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.
یافته‌ها: طبق نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر شفقت بر افسردگی، اضطراب و پرخاشگری کارکنان فوریتهای پزشکی مبتلا به کرونا تاثیر داشت (001/0 >P). براساس مجذور اتا این تاثیر بر افسردگی 44/0، اضطراب 39/0 و پرخاشگری 52/0 بود.
نتیجه‌گیری: بنابراین پیشنهاد میگردد مشاوران و درمانگران از رویکرد درمان مبتنی بر شفقت در کاهش مشکلات روانشناختی کارکنان فوریتهای پزشکی بویژه در شرایط بحران کرونا بهره ببرند.
مقدمه: با شیوع ویروس کرونا، کارکنان فوریتهای پزشکی دچار مشکلات جسمی و روانی شدهاند که نیاز به مداخلات درمانی داشتند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر افسردگی، اضطراب و پرخاشگری کارکنان فوریتهای پزشکی مبتلا به کرونا انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کارکنان فوریتهای پزشکی مبتلا به کرونا شهر مشهد در سال 1400 بود. 40 نفر با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی با روش قرعه کشی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. درمان مبتنی بر شفقت در قالب 8 جلسه 90 دقیقهای و هفتهای یک بار برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل مداخلهای دریافت ننمودند. شرکتکنندگان در مرحله پیشآزمون و پسآزمون از نظرآزمونهای افسردگی و اضطراب Zigmond و Smith (1983) و پرخاشگری Bassو Perry (1992) مورد سنجش قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس با نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.
یافته‌ها: طبق نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر شفقت بر افسردگی، اضطراب و پرخاشگری کارکنان فوریتهای پزشکی مبتلا به کرونا تاثیر داشت (001/0 >P). براساس مجذور اتا این تاثیر بر افسردگی 44/0، اضطراب 39/0 و پرخاشگری 52/0 بود.
نتیجه‌گیری: بنابراین پیشنهاد میگردد مشاوران و درمانگران از رویکرد درمان مبتنی بر شفقت در کاهش مشکلات روانشناختی کارکنان فوریتهای پزشکی بویژه در شرایط بحران کرونا بهره ببرند.
واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی بر شفقت، افسردگی، اضطراب و پرخاشگری، کارکنان فوریتهای پزشکی
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
خود مراقبتی در بیماریهای مزمن
دریافت: 1401/7/19 | پذیرش: 1401/11/10
دریافت: 1401/7/19 | پذیرش: 1401/11/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380150
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: managingeditornmj
gmail.com